سونامی در صنعت نساجی

رضا محسنیان- مدیرعامل شرکت رنگین نخ بشل

مدتی پیش آقای مهندس محمد مروج - رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی- از واردات ۲۲۰ هزار تن پارچه  و ۲۵ هزار تن نخ بی‌کیفیت هندی به جای بدهی‌های نفتی خبر داد و گفت: از ۲۲۰ هزار تن پارچه وارد شده ۵۰ هزار تن توسط یک شرکت وابسته به نهاد نظامی و ۱۳۰ هزار تن از طریق قاچاق وارد کشور شده است.

وی اعلام کرد که در حال حاضر ۲۲۰ هزار تن پارچه به اندازه ۸ ماه مصرف کل کشور و ۲۵ هزار تن نخ وارد شده است؛ مصاحبه ایشان مانند یک سونامی، تمام برنامه‌ها و امیدواری‌های تولیدکنندگان نساجی را در هم کوبید و از بین برد. از دولت تدبیر و امید بپرسیم که دریافت پول نفت به چه قیمتی؟ اگر قرار است در مقابل روپیه، کالا گرفته شود؛ چرا پارچه و نخ؟ می‌دانید که حجم اشتغالزایی صنعت نساجی 4/1 درصد بیشتر از سایر صنایع است و از طرفی، در این بازار پر رکود چندساله، این موضوع هم مزید بر علت شده است.

اگر قرار بود از هند، کالایی گرفته شود چرا پنبه یا رنگ و مواد اولیه و ماشین‌آلات صنایع نساجی وارد نشد که باعث رونق تولید گردد؟ چرا خودرو یا فولاد وارد نشد؟ شاید به این دلیل که خودرو و فولاد در انحصار کسانی است که مقاومت می‌کنند! فقط بدانید که این عمل یعنی واردات 220 هزارتن پارچه و 25 هزار تن نخ، ضربه بزرگی بر پیکره تولید داخلی می‌باشد. راستی که عمل هند، خود درس بزرگی در حمایت از تولید ملی می‌باشد... کاش بیاموزیم!