حمایت نمی‌شویم!

حسین مهدی‌زاده - مدیرعامل شرکت تولیدی من‌تن- دومین میزگرد تخصصی صنایع نساجی و پوشاک ماهنامه نساجی امروزاعتقاد داشت: اما اگر بخواهیم راه درست را طی کنیم باید از تجربیات کشورهای دیگر درس بگیریم و بتوانیم از موفقیت آنها به‌صورت سنجیده الگوبرداری نماییم. تجربه‌ای که چین در سال 1979 توسط مینگ پایه‌گذاری کرد و باعث شد تحول عظیمی در صنعت چین ایجاد شود.

اولین حرکت موثر وی، ایجاد مناطق آزاد تجاری در اقصی نقاط چین بود که این اقدام باعث شد شرکت‌ها و برندهای مختلف برای سرمایه‌گذاری و تولید راهی چین شوند. آمارها از رشد مستمر اقتصاد چین خبر می‌دهند و در حال حاضر به سومین کشور قدرتمند اقتصادی تبدیل شده است و طبق پیش بینی‌ها تا سال 2025 احتمال پیشی گرفتن اقتصاد و صنعت چین از آمریکا هم وجود دارد.

مهدی‌زاده افزود: وقتی برندها و صنایع سایر کشورها وارد مناطق آزاد چین می‌شوند و یا به سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف صنعت چین می‌پردازند علاوه بر این‌که سرمایه‌های خود را به سمت این بازار گسترده سوق می‌دهند؛ موجب شکل‌گیری و رونق کارآفرینی در چین شده و با رشد نقدینگی، صادرات و... امتیازات غیرقابل انکاری برای این کشور به ارمغان خواهند آورد.

مدیرعامل پوشاک من‌تن با بیان این مطلب که امروز در کشور ما که به‌دلیل فقدان ارتباطات اقتصادی و صنعتی با دیگر کشورها از آن به‌عنوان «کشور بن‌بست» یاد می‌کنم؛اذعان داشت: شهردار سئول در سال1354 وارد تهران شد و ضمن بازدید از گروه صنعتی ایران خودرو، اعلام کرد :« ای کاش روزی، سئول مانند تهران شود و شاهد فعالیت کارخانه‌ای مانند ایران خودرو در سئول باشیم.» امروز پس از گذشت حدود 40 سال از آن روز،‌‌ 5 برند برتر کره جنوبی درآمدی بالغ بر صدمیلیارد دلار در سال دارند در سال 1354، سهم ایران از اقتصاد جهانی حدود 5/1 درصد بود و باتوجه به رشد 4برابری تجارت و اقتصاد، باید سهم ایران به  6 درصد افزایش پیدا می‌کرد اما آمارها از سهم کمتر از یک درصدی ایران ( 7/0درصد) حکایت می‌کنند!  سوال مهم این است که کشورهایی مانند چین و کره جنوبی از کجا به کجا رسیدند و ما کجاییم؟!! معایب کار ما چیست؟

به اعتقاد وی، باید برندهای معتبر خارجی وارد ایران شوند؛ همان‌طور که بنتون وارد ایران شدند زیرا به این نتیجه رسید که نمی‌تواند برای همیشه محصولات خود را از طریق ترکیه وارد ایران کند به همین دلیل مجبور است کارخانه‌ای در ایران احداث کند و برای چندین نفر اشتغال ایجاد نماید. مزیت حضور برندها این است که اولاً از ورو‌د کالاهای چمدانی جلوگیری می‌شود و دیگر ارزی بابت ورود کالاهای چمدانی از کشور خارج نخواهد شد. به این ضمن جلوگیری از خروج ارز، کارآفرینی و اشتغال‌زایی را در داخل کشور رونق داده‌ایم؛ ضمن این‌که رشد صادرات نیز میسر خواهد شد. زمانی که یک برند معتبر در مناطق آزاد یا مناطق ویژه اقتصادی به تولید می‌پردازد؛ دولت مترصد اعطای جوایز مالیاتی، مشوق‌های صادراتی و ...  به آنان خواهد شد که در نهایت ارز آوری به کشور را همراه خواهد داشت.

مهدی‌زاده یادآور شد: به‌عنوان یک تولیدکننده در ترکیه، زمانی که تعداد پرسنل خود را افزایش دهید با تخفیف‌هایی در زمینه پرداخت حق بیمه و مالیات روبرو می‌شوید و اگر بتوانید زمینه اشتغال صدنفر را فراهم کنید از سوی دولت، «یارانه‌ تولید» دریافت می‌کنید اما در ایران نه تنها چنین حمایت‌هایی وجود ندارد بلکه حتی یک تغییر ساده در دکوراسیون فروشگاه موجب افزایش مالیات می‌شود!! یا در صورت افزایش حجم تولید یک کارخانه، به تصور این‌که وضعیت مالی آن مجموعه خوب است، مالیات بیشتری از آن دریافت کنند!!! متأسفانه این نقاط ضعف در مجموعه‌های دولتی وجود دارد...

وی با اشاره به این مطلب که دریافت وام هم داستان دیگری است! گفت: یکی از برندهای معتبر خارجی در سال2013 ، بالغ بر 8/1 میلیارد دلار بود اما این برند چگونه توانست از توان دولت خود بهره گیرد و به اداره موفق  700 فروشگاه زنجیره‌ای خود می‌پردازد؛ دولت به این مجموعه وام با بهره کمتر از یک درصد اعطا می‌کند؛ یا در ترکیه تولیدکنندگان توسط دولت در جریان اخبار مربوط به برگزاری نمایشگاه‌های معتبر بین‌المللی قرار می‌گیرند و هزینه‌های ایاب و ذهاب، اقامت در هتل و دکوراسیون شرکت‌های ترک حاضر در ‌این نمایشگاه‌ها رایگان است.

رجب طیب اردوغان- رییس جمهور ترکیه- طی سفر به کشورهای دیگر، هیأتی از تجار و بازرگانان کشورش را همراه خود می‌برد آیا دولتمردان ما چنین اقدامی انجام می‌دهند؟ آیا می‌دانید سهم ترکیه در کشورهای استقلال‌یافته شوروی 6 درصد است در حالی‌که سهم ایران به‌عنوان کشور همزبان تاجیکستان یا هم‌جوار مرزهای آذربایجان به یک درصد هم نمی‌رسد؟! متأسفانه در حوزه صادرات با مشکلات بسیاری روبرو هستیم و هیچ نهاد یا مرجعی نیست که راه را نشانمان دهد و در مقابل مشکلات متعدد از ما حمایت کند؛ نه تنها حمایتی وجود ندارد بلکه به اصطلاح «چوب لای چرخ تولید می‌گذارند! » ما (‌تولیدکنندگان) دیگر از حمایت دولت منصرف شده‌ایم! حداقل با بهانه‌تراشی‌های کوچک و بزرگ مانع حرکت ما نشوند...

مدیرعامل من‌تن تصریح کرد: ‌در کشور به دلیل عدم مدیریت صحیح در بخش تولید و صنعت به جای رشد واحدهای تولیدی و کارخانه‌ها، مشاغل کاذب رونق پیدا کرده‌اند. شاید اگر جای دولتمردان بودم؛ دست تک‌تک تولیدکنندگان را می‌بوسیدم زیرا هر کدام به تنهایی بار اشتغال‌زایی کشور را به دوش می‌کشند و نقش موثری در کاهش فساد، بزهکاری و جرائم اجتماعی ایفا می‌کنند. اما همان‌طور که دوستان هم اشاره کردند گوش شنوایی وجود ندارد...

وی در مورد برندینگ هم گفت: به اعتقاد من بهترین تبلیغ برای یک برند، داشتن سایت قدرتمند با طراحی حرفه‌ای‌ست در غیر این‌صورت نمی‌توان ادعایی در برندینگ داشته باشیم.  هم‌چنین اجازه دهید به سیاست هوشمندانه دولت ترکیه در رونق برندهای داخلی اشاره کنم. دولت این کشور مدیران فروشگاه‌های بزرگ و مراکز تجاری را ملزم می‌کرد ‌30درصد از فضای فروشگاه را به برندهای داخلی اختصاص دهند و امروز این رقم به 70 درصد رسیده است و تولیدکنندگان ترکیه با خیال آسوده‌تری می‌توانند به عرضه محصولات خود بپردازند؛ درچنین فضای مساعدی بود که برندی مانند «آوا» که تا چندسال پیش یک واحدی تولیدی کوچک بود؛ موفق به راه‌اندازی چندین فروشگاه عرضه مستقیم محصولات خود شده است.

نکته دیگر این‌که برای موفقیت در تولید می‌توانیم تجربیات خود را به همدیگر انتقال دهیم. در حال حاضر حرکت بسیار مدیر یکی از برندهای معتبر صنعت چرم،گروه صدنفره‌ای در وایبر به وجود آورده و اعضا به تبادل نظر با یکدیگر می‌پردازند. این حرکت در انتقال اطلاعات و تجارب بسیار موثر است و اگر بتوانیم تالار گفت‌وگو در این زمینه به وجود آوریم؛ قطعاً همگی از ثمرات مفید آن بهره‌مند خواهیم شد.

وی در پایان بیان داشت: خلاقیت‌های ایرانی در تمام عرصه‌های صنعتی، هنری، فرهنگی و ... به راستی چشمگیر است و بسیاری از ایرانیان در صنعت پوشاک دنیا حرف‌هایی زیادی برای گفتن داشته و دارند. مانند زنده یاد‌ بیژن پاکزاد و یا ایرانیانی که مد پاریس را هدایت می‌کنند و اغلب دوستان می‌دانند 10 نفر از مدیران ارشد ناسا، ایرانی هستند که جای افتخار دارد...