واردات بی رویه پارچه ضربه سنگینی به صنعت نساجی زد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی مرصاد، مدیر عامل کارخانه کرپ ناز شهرستان هرسین در گفتگوی بادیوانگاه در خصوص مشکلات به وجود آمده در این کارخانه و زمزمه هایی مبنی بر تعطیلی آن اظهار داشت: کلنگ کارخانه کرپ ناز در سال 1364به زمین زده شده ولی بنا به دلایلی ساخت و بهره برداری از آن تا سال 75به طول انجامید.

 
گراییلی افزود: این کارخانه در ابتدای کار با دو پیمانکار به نام های سازمان صنایع ملی و بانک ملت آغاز به کار کرد که در نهایت بانک ملت سهام شریک خود را خرید و این در حالی بود که آن زمان مصادف شده بود با بحران های کارگری در ایران که توسط استاندار وقت از ما درخواست شد جهت سرو سامان دادن به وضعیت کارخانه بررسی انجام شود.
 
وی گفت: علی رغم وجود بحران شدید در کارخانه احساس این بود که توانایی راه اندای کارخانه وجود دارد و کار را از 4ماهه آخر سال 89آغاز کردیم و علی رغم زیان های مالی تا سال 1390روند کاهش زیان ها را داشته ایم و خسارت ها را از 4میلیارد تومان به 900میلیون تومان رساندیم.
 
گراییلی در ادامه اظهار داشت: برای اولین بار در تاریخ کرپ ناز از سال 1391تا سال  92حدود 6میلیارد تومان سود داشتیم که خود سرمایه گذاری بانک ملت در آن زمان به دلیل رضایت از پیشرفت به وجود آمده صد میلیون تومان را جهت تشویق از کارکنان اختصاص داد و سال 92 در واقع اوج فعالیت کرپ ناز بود که در این سال توانستیم تمام معوقات، مالیات ها و همچین هزینه سوخت استفاده شده را به طور کامل پرداخت کنیم.
 
وی افزود: اواخر سال 92 بود که با ورود پارچه های قاچاق از بندر درگاهان جنوب کشور و سرازیر شدن آنها به بازار جعفری تهران حدود 250 هزار روسری در روز وارد این بازار  شد و چون ما روسری کار بودیم در سال 1393 و 1394 به بازار نساجی کشور آسیب جدی وارد شد.
 
مدیر عامل کارخانه کرپ ناز شهرستان هرسین تصریح کرد: واردات پارچه کماکان ادامه داشت و جالب اینکه راه تازه ای برای ورود پارچه ها از طریق گمرک ایجاد کردند که در این روش پارچه های چاپ شده روسری را به صورت رول وارد می کردند و در داخل فقط یک دوره دوزی نیاز داشت.
 
گراییلی اظهار داشت: در سال 94حدود 90میلیون متر پارچه چادر مشکی وارد بازار شد و این در حالی بود که کل نیاز کشور چیزی حدود 40میلیون متر بود و این میزان ورادات صرفأ به این خاطر بود که تعرفه واردات چادر مشکی 5درصد بود در حالی که تعرفه واردات دیگر پارچه ها چهار برابر این میزان بود و این ضربه سنگینی به نساجی کشور زد.
 
وی افزود:کرپناز در آستانه ورشکستگی است و در حال حاضر هم اگر تعطیل نشده است به این خاطر است که بانک ملت به عنوان سهام دار کارخانه و برای جلوگیری از بیکار نشدن کارگران حقوق آنها را پرداخت می کند و از طرفی کارخانه هم به دلیل فرسوده بودن تجهیزات و واردات موجود توان رقابت در بازار را ندارد.
 
مدیر عامل کارخانه کرپ ناز شهرستان هرسین خاطرنشان کرد: بایستی تکنولوژی کارخانه به روز شود که اگر سود ندارد حداقل ضرر ندهد و در جلساتی که با مدیران استان برگزار شده بود مقرر شده بود که 50درصد از هزینه را استانداری و 50درصد مابقی را بانک ملت به صورت بلاعوض پرداخت کند که با این وجود می توانستیم 70نفر کارگر جدید هم جذب کنیم.
 
گرائیلی بیان داشت این طرح را بانک ملت قبول کرد و قرار شد از سوی استانداری هم پیگیریهایی صورت بگیرد که تا این لحظه اتفاقی نیفتاده است هر چند که قرار بر این بود که تا تاریخ 15/7این کار انجام شود ولی علی رغم علاقه مندی مسئولین استانی به انجام این کار هنوز اقدامی صورت نگرفته است.
 
وی افزود: کرپ ناز از اواخر سال 93مشمول ماده 140قانون تجارت (ورشکستگی)شد و در حال حاضر هم می تواند اعلام ورشکستگی کند ولی دلیل این عدم اعلام این است که در دو جلسه ای که با حضور اعضای مجمع فوق العاده برگزار شده است 6ماه مهلت داده شده که اقدام به اعلام ورشکستگی از لحاظ قانونی زیر سوال نرود.
 
مدیر عامل کارخانهکرپناز شهرستان هرسین بیکاری را آفت اجتماع دانست و تصریح کرد:  استان کرمانشاه باید به خود بیاید، وقتی بالاترین رقم بیکاری را دارد و در 160 کیلومتری آن همدان پایین ترین میزان بیکاری را داراست باید علت آن مورد بررسی قرار گیرد، چطور است که در کرمانشاه نساجی ها یکی پس از دیگری (نساجی غرب، فرش غرب، کشمیر، وهر نخ،گوهر تاب) متوقف می شوند.
 
گراییلی اظهار داشت: امیدواریم که استان کرمانشاه در این وادی وارد شوند به خصوص نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی که تنها واحد نساجی استان حفظ شود، سال 92 نزدیک به 300 کارگر در چهار شیفت کاری داشتیم ولی در حال حاضر 220 کارگر داریم که با وجود واردات فعلی و عدم توان رقابت شاید قادر به حفظ آنها نباشیم.
 
وی در پایان افزود: نساجی در ایران زیان ندارد و اگر جلوی واردات گرفته شود، درمان درد کارخانه های ورشکسته همین جلوگیری از واردات بی رویه است.