چهار اولویت دولت در بخش تولید و تجارت

به عبارتی دولت و کل نظام باید در زمینه نرخ سود تسهیلات و نحوه در اختیار قرار دادن منابع مالی به تولید کشور به توافق و جمع‌بندی نهایی برسند. بحث دیگر ارتباط دوباره صنایع ما با آخرین فناوری دنیاست. متاسفانه در خیلی از موارد این مشکل را احساس می‌کنیم. مسئله دیگر نرخ تمام شده بالاست.

به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از صمت، یکی از مزیت‌ها و خصوصیاتی که وزیر پیشنهادی رئیس‌جمهور برای وزارت صنعت، معدن و تجارت را از دیگر افراد احتمالی این پست متمایز کرده ارتباط گسترده و علاقه‌مندی به بخش خصوصی است. کارشناسان ابراز امیدواری می‌کنند که با تصدی‌گری او فضای تولید به سمت و سوی بهتری پیش برود. با نگاهی اجمالی به پرونده کاری‌اش نمی‌توان او را فردی ناآشنا به فضای تولید معرفی کرد، امری که مورد توجه خیلی از کارشناسان است و به عنوان نقطه قوت وزیر پیشنهادی دولت دوازدهم تلقی می‌شود. شریعتمداری با داشتن سابقه طولانی در حوزه اجرایی و وزارت بازرگانی خیال خیلی‌ها را راحت کرده است.

درباره اینکه بیشترین حوزه‌ای که وزیر جدید باید به آن توجه و به عبارتی سعی کند تا دردی را درمان کند و در ادامه مسیر وزیر قبلی که گام‌های بزرگی را در جهت حل مشکلات صنعت معدن و تجارت برداشت، باشد با اعضای اتاق بازرگانی گفت‌وگو کردیم.

 

آشنا به فضای تولید

کیوان کاشفی، عضو هیات ریسه اتاق ایران با حمایت از وزیر پیشنهادی صنعت، معدن و تجارت در حوزه‌های مختلف اظهار کرد: وزیر پیشنهادی دولت دوازدهم در حوزه صنعت، معدن و تجارت سابقه قدیمی دارد. او سال‌ها در وزارت بازرگانی و بخش اجرایی بوده بنابراین فردی نیست که با فضای تولید بیگانه باشد. 

کاشفی تاکید کرد: یکی از مزیت‌ها و خصوصیات شریعتمداری ایجاد ارتباط و علاقه با بخش خصوصی است بنابراین ما روی این نقطه حساب می‌کنیم و امیدواریم با تصدی او فضا به سمت و سوی بهتری پیش برود. 

عضو هیات رئیسه اتاق کرمانشاه با اشاره به اهمیت بخش صنعت گفت: اینجا حوزه‌ای است که خوشبختانه بین وزارت صنعت، معدن و تجارت و اتاق بازرگانی در بسیاری از موارد همراهی وجود دارد و هر دو بخش موضعی هماهنگ دارند بنابراین می‌توانیم شاهد همکاری‌های متقابل خوبی باشیم. 

کاشفی با اشاره به وضعیت تولید در کشور ادامه داد: امروز وضعیت تولید را همه می‌دانند و بارها از مشکلات این حوزه سخن گفته‌اند. عمده‌ترین آن مشکلات تامین نقدینگی فضای کسب و کار، وجود قوانین مختلف و دست و پاگیر و عقب‌ماندگی فناوریک است که این چند سال باعث ارتباط محدود ما با دنیا شده است. به این ترتیب هنوز تا رسیدن به استاندارد جهانی خیلی فاصله داریم. 

او با توجه به اهمیت همه واحدها برای رشد و توسعه در کشور به چالش‌های موجود در کشور پرداخت و اظهار کرد: به نظر می‌آید اگر بخواهیم در حوزه تولید موفق باشیم نباید فقط از شریعتمداری انتظار داشته باشیم و همه کارهای درست را از وزارت صنعت، معدن و تجارت بخواهیم. گزینه‌های دیگر و عوامل مختلفی هم هستند که در بخش صنعت می‌تواند تاثیرگذار باشد.

 

یکی از مهم‌ترین آنها نقش بانک مرکزی در ارتباط با حل مشکلات بانکی و تامین نقدینگی است که به عنوان یکی از معضلات جدی در این حوزه است. باور دارم که دولت و کل نظام باید در زمینه نرخ سود تسهیلات و نحوه در اختیار قرار دادن منابع مالی به تولید کشور به توافق و جمع‌بندی نهایی برسند. 

عضو هیات رئیسه اتاق ایران به مشکل بالا بودن نرخ تمام‌شده در ایران اشاره و اظهار کرد: بحث دیگر ارتباط دوباره صنایع ما با آخرین فناوری دنیاست. متاسفانه ما در خیلی از موارد این مشکل را احساس می‌کنیم. مسئله دیگر نرخ تمام شده بالاست که به بزرگترین مشکل تولید کشور تبدیل شده و به شدت هم احساس می‌شود. وقتی ما به بازارهای دنیا می‌رویم و خیلی از هیات‌ها هم وارد کشور ما می‌شوند به‌طور قطع اتفاق خوبی می‌افتد. باوجود محدودیت بانکی که در این چند سال داشته‌ایم خوشبختانه تعامل ما با دنیا به سمت مناسبی پیش رفته اما زمانی که به عقد قرارداد و مرحله اجرایی می‌رسد با بحث قیمت‌ها روبه‌رو می‌شویم که خوشایند نیست.

 

متاسفانه در آن مرحله ما موفقیت چندانی به‌دست نمی‌آوریم چون نرخ تمام شده ما بالاست. درحالی که اکنون دنیا روی این کار می‌کند که بیشترین سهم را در پایین آوردن نرخ در بازارهای بین‌المللی داشته باشند. این یکی از چالش‌های بزرگ پیش روی ماست که باید به آن پرداخته شود. حل این مشکل بر حوزه‌های مختلف از حمل‌ونقل گرفته تا تامین نقدینگی تاثیر می‌گذارد. پیشنهاد من در این موارد به آقای شریعتمداری این است که کمیته مشترکی را با اتاق تشکیل دهد. 

او ادامه داد: متاسفانه روزبه‌روز بخش تولید ما فشار را بیشتر احساس می‌کند. زمانی مشکل تولید ما تنها هزینه بانک بود اما اکنون می‌بینیم که تامین اجتماعی، مالیات و همه چیز اضافه شده و هزینه را بر تولید تحمیل می‌کند. از طرفی چون مولفه‌های مختلفی بر افزایش نرخ تاثیرگذار است بنابراین باید گفت که کار به این آسانی پیش نمی‌رود و مشکل به این راحتی‌ها حل نمی‌شود.

 

کاشفی در پایان گفت: یکی از مسائل دولت آینده پایین آوردن نرخ تمام شده است و مستلزم این است که خیلی از خطوط نوسازی از فناوری روز بهره‌مند شوند و بهره‌وری را افزایش دهیم.

 

 لزوم دوری از عملکرد سلیقه‌ای 

محمدرضا مازار اتابکی، عضو اتاق بازرگانی  اظهار کرد: اقتصاد ما از ریشه خراب است چراکه برخی افراد وقتی کشور با افزایش نرخ تورم روبه‌رو می‌شود خوشحالند زیرا از قبل آن نفع زیادی می‌برند در حالی که این اتفاق در هیچ جای دنیا نمی‌افتد. همچنین هنوز واحدهایی هستند که در اختیار بخش خصوصی قرار نگرفته‌اند و دولت تصدی آنها را در دست دارد که امیدواریم در دولت دوازدهم این مسله مورد توجه قرار بگیرد. 

اتابکی در ادامه از توانمندی محمد شریعتمداری به عنوان وزیر پیشنهادی دولت حسن روحانی سخن گفت و بیان کرد: او فرد خوب و درستکاری است ولی نگرانی‌هایی درباره نقش‌آفرینی‌اش در حوزه صنعت وجود دارد چراکه بیشتر تجربه بازرگانی دارد تا کار صنعتی. آقای شریعتمداری بیشتر کار بازرگانی کرده و با این امر آشناست بنابراین دوری او از صنعت و معدن باعث شده کسانی که در صنعت فعال هستند نگرانی‌هایی داشته باشند.

 

با اینکه او در بازرگانی فعال بوده و بر کار تجاری مسلط است اما همان‌طور که می‌دانید فضای صنعت گسترده است و نیاز دارد که در صورت به‌دست آوردن رای اعتماد از مجلس شورای اسلامی از معاونت‌هایی که بر این حوزه مسلطند استفاده کند. 

این عضو اتاق بازرگانی با تاکید بر اینکه وزارت صنعت، معدن و تجارت به یک فرد توانمند نیاز دارد اظهار کرد: وزارت صنعت، معدن و تجارت به یک فرد مسلط نیازمند است چراکه ۳ وزارتخانه مهم کشور را در برمی‌گیرد. به این ترتیب وزیر مربوط باید ثابت کند که توانمندی بالایی دارد و می‌تواند این کار را به نحو احسن انجام دهد. 

اتابکی با اشاره به مشکل تولید در کشور بیان کرد: ما کشور مصرف‌گرایی هستیم و که بیشتر از چین وارد می‌کنیم به نحوی که تمام زندگی ما را کالای چین در برگرفته است. این درحالی است که آن‌طور که باید و شاید از تولیدکننده داخلی حمایت نمی‌شود. البته نمی‌خواهم همه تقصیر را به گردن سیستم بیندازم؛ خود تولیدکننده داخلی هم ایراداتی دارد و گاهی سعی نکرده اصول و استانداردها را رعایت کند.

 

باور دارم که برای حل مشکل تولید نباید مدام یک طرف را مقصر بدانیم بلکه هرکس به نوبه خودش سهمی دارد و در ایجاد این مشکل بی‌تقصیر نبوده است. من تولیدکننده باید به این باور برسم که در کشورم کاری انجام دهم و تا به این باور نرسم نمی‌توانم موفقیتی داشته باشم.

 

او این مسئله را به ضعف فرهنگی در کشور گره زد و اظهار کرد: درست است که به خیلی از داشته‌هایمان از گذشته افتخار می‌کنیم که به حق هم است اما خیلی چیزها را زیر پا گذاشته‌ایم و جور دیگری عمل می‌کنیم. ما به راستی از نظر فرهنگی مشکل داریم و بشخصه با دیدن اینها زجر می‌کشم و بسیار ناراحت می‌شوم. 

این عضو اتاق بازرگانی به ضعف‌های قانونی در کشور اشاره کرد و گفت: تا زمانی که قانونمند نباشیم و قانون نقش پررنگی نداشته باشد سلیقه‌ای عمل می‌شود و هیچ کاری از پیش نمی‌رود. تا زمانی که برنامه بلندمدت نداشته باشیم هر کس پشت میز وزارت بنشیند با همه توانمندی‌هایش اما نمی‌تواند کاری از پیش ببرد. باور دارم که باید برنامه‌ای به کمک متخصصان تهیه شود و از مشاوران خوب کمک بگیریم و همه چیز را بلندمدت ببینیم نه اینکه هر وزیری سلیقه‌ای عمل کند و برنامه‌های مد نظر خود را تنها پیاده کند. 

 او ادامه داد: فرق ما با کشورهای دیگر این است که آنها می‌پذیرند نمی‌دانند و در نتیجه از کشورهای دیگر مشاوره می‌گیرند و از راه‌های مختلف مثل ورود متخصص، دانش و فناوری نیاز خود را رفع می‌کنند اما ما هنوز باور نداریم که نمی‌دانیم و می‌خواهیم همه کارها را خودمان انجام دهیم که نتیجه این می‌شود که بیشتر حوزه‌هایمان ضعف‌هایی را دارد و همه به دنبال این هستند که فرزندان خود را به خارج از کشور بفرستند. به این ترتیب مشکلات کشور را باید ریشه‌ای حل کرد.