تنها ۵ درصد از مشتریان بازار پوشاک، به خرید اینترنتی محصولات این حوزه علاقه مند هستند؛ در این پرونده ویژه، به تحلیل این موضوع و بررسی دلایل آن می پردازیم.
نوپانا: از زمان توسعه خدمات اینترنتی و دسترسی عمومی مردم به این خدمات، فروشگاههای اینترنتی در تمام دنیا شروع به رشد کردند. برخی از این فروشگاهها، نظیر آمازون و ایبی، سهم عمدهای از میلیاردها دلار تجارت و خرید و فروش را به خود اختصاص دادهاند. در کشور ما نیز چند سالی است که فروشگاههای اینترنتی جایگاه موفقی در زندگی روزانه مردم پیدا کردهاند. با توجه به آمارهای منتشرشده، خرید اینترنتی در ایران رشدی ۶۰ درصدی را تجربه کرده است و بهعنوان یکی از عادتهای اصلی خرید در سبک زندگی مردم، در حال نهادینهشدن است.
در این میان، پرسش اصلی تولیدکنندگان و مصرفکنندگان لباس این است که صنعت پوشاک چه میزان از این خریدها را شامل میشود و آیا در این عرصه موفق بوده است یا خیر؟
برای پاسخ به این پرسش، سراغ استارتآپ نظربازار رفتیم؛ نظربازار یکی از سرویسهای بومی تحقیقات بازار آنلاین است که با در اختیار داشتن طیف وسیعی از مصرفکنندگان ایرانی، امکان تحقیقات بازار آنلاین را برای تمام کسبوکارهای بزرگ و کوچک فراهم میکند.
دادههایی که نظربازار در اختیار نوپانا قرار داد، نشان میدهد که به طور کلی بازار فروش اینترنتی لباس در ایران از رونق چندانی برخوردار نیست که در این نوشتار به بررسی دلایل آن میپردازیم:
اطمینان از کیفیت محصول
به گزارش نوپانا، از معایب خرید اینترنتی لباس میتوان به این موضوع اشاره کرد که مشتریان در هنگام خرید، توانایی بررسی کیفیت جنس لباس را ندارند و صرفا جلوه بصری آن را میبینند. این درحالی است که یکی از معیارهای کلیدی در زمینه انتخاب و خرید لباس، جنس پارچه استفاده شده در آن است.
آمارها نشان میدهند که ۳۳ درصد از مشتریان بازار پوشاک در ایران، به دلیل عدم اعتماد به جنس لباس، آن را بهصورت آنلاین خریداری نمیکنند. البته برای حل این مشکل راهکارهایی نیز وجود دارد. به طور مثال شرکت زپوز که در زمینه فروش اینترنتی کفش در آمریکا فعالیت میکند برای مقابله با این مشکل تعدادی کفش برای خریداران ارسال میکند تا خریدار با پوشیدن آنها در محل خود، ویژگیهای مختلف آن را بسنجد و در نهایت تصمیم بگیرد.
اطمینان از سایز محصول
چالش مهم بعدی عدم اطمینان مشتریان از سایز محصول خریداری شده به وسیله اینترنت است. این دلیلی است که سبب شده است ۳۰ درصد از مشتریان دست به خرید اینترنتی لباس نزنند و فرایند خرید سنتی خود را به این کار ترجیح دهند. البته برخی از فروشندگان اینترنتی پوشاک، با درج دقیق ابعاد محصول تاحدودی توانستهاند این مشکل را حل کنند؛ با این حال مشتریان باز هم به ابعاد درجشده و بررسی آنها توجهی نشان نمیدهند.
عدم اطمینان به پرداخت اینترنتی
تحقیقات در این زمینه نشان داد که ۱۳.۵ درصد از مشتریان به پرداخت اینترنتی پول اطمینان ندارند. این موضوع شامل عدم اعتماد آنها به فروشندگان نیز میشود زیرا ۱۲ درصد از مشتریان اصلا به فروشندگان اینترنتی پوشاک اعتماد نداشتند.
تنها راه مقابله با این مشکل تقویت اعتماد برند از جانب فروشندگان و خوش قولی آنها در زمینه رسیدگی به سفارشات است. البته فرهنگ سازی در زمینه خرید اینترنتی نیز میتواند در این زمینه موثر واقع شود.
در آخر بررسیها نشان داد که طیف وسیعی از مشتریان (۷۷ درصد) فرایند خرید حضوری لباس را به خرید اینترنتی ترجیح میدهند و تنها ۵ درصد از مشتریان میل به خرید اینترنتی لباس دارند.
البته در این میان مشتریانی هم وجود دارند که ترجیح میدهند که مدل لباس خود را اینترنتی انتخاب کنند و در نهایت به صورت حضوری خرید را انجام دهند. این مشتریان ۱۸ درصد از حجم این بازار را تشکیل می دهند.