حضور برندهای خارجی در بازار پوشاک ورزشی ایران

پیراهن مقدس تیم ملی فوتبال ایران در این سال های اخیر دستخوش حاشیه های زیادی بوده است، از محصولات Legea تا تولیدات داخلی و سپس UhlSport و در ادامه، ماجرای عجیب برند بی کیفیت Givova که حتی وارد بسیاری از تیم های لیگ برتری هم شد بگذریم به پرونده آدیداس می رسیم. قراردادی که در عمل به سود ایران نبود، چرا که طرف آلمانی لباسی بدون طراحی و به شکلی بسیار ساده (با استفاده از نمونه های آماده) به تیم ما  تحویل داد. علاوه بر این، آدیداس به خاطر مشکل «حق کپی رایت در ایران»، به جای حمایت کامل از یک تیم ملی حاضر در جام جهانی، پیراهن ها را به ما فروخت و به نوعی باعث شد که از این قرارداد هیچ سودی نصیب فدراسیون فوتبال نشود. آدیداس چند وقت پیش نیز اعلام کرد که بنا بر تحریم های جدید علیه ایران، حتی به ادامه این قرارداد (که نوعی قرارداد فروش است نه اسپانسری) نیز قادر نخواهد بود.

در اینجاست که فدراسیون باید سریع تر وارد عمل شده و با جایگزین کردن یک برند دیگر که ضمن مقدور بودن عقد قرارداد با آن، از نظر مالی نیز به صرفه و سودآور باشد، این مسئله را حل کند. در غیر این صورت بهتر است با توجه به شعار امسال مبنی بر مصرف کالای ایرانی، تأمین لباس های تیم ملی بزرگسالان را همانند تیم های پایه و فوتسال، به یک تولیدی داخلی بسپارند. با این کار هم از کالای ایرانی حمایت شده و هم اینکه برای خرید پوشاک ورزشی ارز از کشور خارج نمی شود. برای نمونه می توانم به فدراسیون والیبال و کشتی اشاره کنم که تیم های ملی چندین سال است در میادین بزرگ جهانی و المپیک لباس تولید داخل را بر تن می کند. باید گفت که پیراهن تیم ملی والیبال از نظر کیفیت با بعضی برندهای خارجی برابری می کند و طراحی زیبایی هم دارد. حتی در مورد کشتی نیز باید اشاره کرد که بسیاری از تیم های اروپایی در المپیک برزیل با دو بنده های ساخت یک شرکت ایرانی حضور داشتند.

باشگاه ها و تولیدات داخلی

علاوه بر تیم های ملی، باشگاه ها نیز می توانند با استفاده از محصولات تولید داخل، ضمن صرفه جویی در هزینه ها، از کالای ایرانی حمایت کنند. طبق آمار، در فصل جدید لیگ برتر ایران، بیشتر از نیمی از تیم ها لباس ایرانی می پوشند که امیدوارم این روند در سال های بعد افزایش داشته باشد چرا که حضور برندهای خارجی (بعضاً بی کیفیت) در بازار ورزشی ایران، باعث شده بیشتر تولیدکنندگان که برخی با سابقه و قدمت زیاد هستند رو به ورشکستگی بروند و دو الی سه تولیدکننده نیز منحل شود. البته در مقابل شاهد این نیز هستیم که در سه سال گذشته تعدادی برند جدید داخلی وارد بازار لیگ های فوتبال کشور شده که در نوع خود اتفاق خوب و مثبتی خواهد بود.

و اما نکته مهم پایانی این است که سه باشگاه پرطرفدار لیگ برتر، در این فصل از تولیدات یک شرکت چینی استفاده می کنند که طبق نظر کارشناسان و بازیکنان، این لباس ها از کیفیت خوبی برخوردار نیستند. علاوه بر کیفیت متوسط این محصولات، قیمت های بالایی نیز برای فروش لباس تیم به هواداران درنظر گرفته شده است. به طور اتفاقی در یک فروشگاه اینترنتی مشاهده کردم که لباس کامل و اصلی تیم، آن هم با تخفیف و فروش ویژه به قیمت ۴۰۰ هزار تومان قرارداده شده بود که باتوجه به وضعیت اقتصادی مردم بعید است مورد استقبال واقع شود. امید است همکاری باشگاه های پر هوادار با تولیدکنندگان داخلی سبب پر رونق شدن صنعت پوشاک ورزشی در کشور شود.