بی‌ثباتی‌ها توان برنامه‌ریزی بلندمدت را از صادرکننده می‌گیرد

صادرات ایران روزهای سختی را پشت سر می‌گذارد و از دو طرف گرفتار موانع و مشکلات است؛ ناصر بیکی، رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی اراک در گفت‌وگو با «پایگاه خبری اتاق ایران» می‌گوید: صادرات از بعد بین‌المللی گرفتار تحریم‌های ظالمانه و یک‌جانبه آمریکاست. نقل‌وانتقال پول یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این حوزه است و صادرات به همه جای دنیا به‌سختی ممکن است.

بیکی ادامه می‌دهد: حمل‌ونقل و عدم ثبات بازار بزرگ‌ترین موانع پیش‌روی صادرکننده‌ها است. ما امروزه نه کشتی و بیمه‌های آن را به‌طور کامل در اختیار داریم و نه اینکه هواپیما کارگو به همه جای دنیا، که بتوانیم از این مسیر صادرات منظمی داشته باشیم.

بیکی می‌گوید: ما با تحریم‌ها خیلی از بازارهای هدف خود را از دست داده‌ایم و صادرات ما محدود به چند بازار منطقه‌ای شده است.

او به عدم ثبات بازار هم اشاره می‌کند و می‌گوید: این عامل بزرگ‌ترین مانع و برهم زننده نظم صادراتی کشور است؛ اگرچه مشکلات تحریم‌ها مهم است ولی مشکلات داخلی به خودتحریمی دامن می‌زند و از تحریم بدتر است.

بیکی، عضو هیات نمایندگان اتاق ایران معتقد است: خود تحریمی یعنی صدر بخشنامه‌های خلق‌الساعه که قدرت برنامه‌ریزی را از فعال اقتصادی می‌گیرد. در زمینهٔ ارز حاصل از صادرات و بازگشت آن به چرخه اقتصادی نگاه کنید؛ دولت و بانک مرکزی چگونه با موضوع برخورد کرده است؟ هر روز یک حرف و یک داستان و یک بخش‌نامه و هر بار این گفته‌ها در فضایی غیر شفاف عنوان شده است؛ بارها بخش خصوصی درخواست شفافیت در برابر ادعاها را داشته ولی همچنان بی‌جواب مانده است.

او ادامه می‌دهد: درنهایت همه این وضعیت به ضرر صادرکننده واقعی و خوشنام تمام‌شده است که هر بار با برچسبی او را در نگاه افکار عمومی تضعیف می‌کنند. رئیس بانک مرکزی در جمع فعالان اقتصادی با کارتن‌خواب خواندن صادرکننده‌ها، این‌گونه حیثیت صادرکننده را تخریب می‌کند و هیچ انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت فرد نمی‌گذارد.

به گفته عضو هیات نمایندگان اتاق ایران بانک مرکزی باید واقعیت‌های اقتصادی و مشکلات روز را بشناسد و بداند؛ در شرایط تحریم و مشکلات بین‌المللی امکان بازگشت ارز در چرخه بانکی وجود ندارد. از طرفی بخشنامه‌های پی‌درپی و خلق‌الساعه در برگشت ارز حاصل از صادرت مشکلات صادرات را دوچندان کرده است.

او تصریح می‌کند: این مشکلات واقعیت ملموسی است که همه صادرکننده‌ها با آن دست‌به‌گریبان هستند. البته این درد، درد کهنه و قدیمی است که همه با این مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنیم. اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی پل ارتباطی بین تولیدکننده و صادرکننده با دولت است، که من این پل را تخریب شده می‌بینیم.

او ادامه می‌دهد: دولت به خواسته تولید کننده و نماینده بخش خصوصی وقعی نمی‌دهد و این بدترین پیامی است که به صادرکننده واقعی داده می‌شود.

رئیس اتاق اراک می‌گوید: باید بین تصویب قوانین و بخشنامه‌ها تا اجرای آن فاصله زمانی در نظر گرفته شود نه اینکه زمان اجرا و تصویب همزمان باشد. در چنین بستری صادرات تداوم ندارد. دولت با قیمت‌گذاری‌ها دستوری تعرفه‌ها را تغییر می‌دهد و مسیر صادراتی باز و بسته می‌شود و همه این بی‌ثباتی‌ها توان برنامه‌ریزی بلندمدت را از صادرکننده می‌گیرد و این ضربه سنگینی به صادرات است.

او تأکید می‌کند: از طرفی حواس دولت به نیاز صنعت به مواد اولیه، قطعات و ماشین‌آلات نیست. ما باید بتوانیم واردات در مقابل صادرات داشته باشیم؛ چون برای برگشت ارز مشکل داریم باید واردات آزاد شود تا تولیدکننده بتواند در مقابل صادرات واردات مواد اولیه انجام دهد ولی دولت با این هم مخالف است و همه این موارد به ضرر صادر کننده‌هاست.