فضا برای سرمایه گذاری امن شود .

رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران ، فضای کنونی سرمایه گذاری در ایران را نا امن توصیف کرد و گفت ، فضای موجود در ایران برای سرمایه گذاری حتی شبیه ریسک کردن هم نیست . این فضا کاملا نا امن است و در فضای نا امن کسی حاضر به سرمایه گذاری نیست .

محمد مروج حسینی در گفت و گو با خبر نگار تارنمای کنفدراسیون صنعت ایران وضعیت واحدهای خصوصی و دولتی صنعت نساجی را بطور کامل تشریح کرد و در ادامه به دو مشکل بزرگ صنعت نساجی اشاره کرد و گفت : دومشکل اساسی در صنعت نساجی وجود دارد که تمام صنعت را تحت الشعاع قرار می دهد : نبود یا کمبود مواد اولیه و دیگری نبود نقدینگی ، از بزرگترین مشکلات صنعت نساجی است .

وی ادامه داد : رکود موجود در بازار باعث شده تا صنایع نساجی با 40 درصد ظرفیت خود کار کنند و با این حساب آنها نمی توانند نقدینگی خود را با بازپرداخت 30درصد از بانک ها جبران کنند . با این وضعیت رکود اجازه سود 30 درصدی به صنایع را نمی دهد تا وام 30 درصدی از بانکها بگیرند . وی ادامه داد ، صنعت نساجی ما نتظر یک آرامش اقتصادی است . در این فضا ، سرمایه گذاری کاملا نا امن به نظر می رسد . من از کلمه نا امن استفاده می کنم . این فضا حتی به ریسک کردن هم شباهت ندارد . کسی حاضر نیست در فضای نا امن سرمایه گذاری مند .

وی در ادامه با مثالی از یکی از استادان دانشگاه اصفهان یادآور شد ، در این فضای موجود در ایارن کار صنعتی و تولید کردن مانند رانندگی در جاده یی مه آلود است . در این فضا نمی توان رانندگی کرد یا باید کنار جاده ایستاد یا باید منتظر تریلری بود تا پشت آن حرکت کنیم . این بدین معنا است که در شرایط کنونی تنها می توان با وصل شدن به یک منبع قدرت تولید را ادامه داد و در این راستا سرمایه گذاری کرد . من بسیاری را می شناسم که منبع قدرتی ندارند و در این راه متوقف شده اند .

مروج حسینی در ادامه خاطر نشان کرد ، برای حرکت در این مسیر ( تولید ) در ابتدای امر بایستی نرخ تورم پایین بیاید تا نرخ سود بانکی کم شود و این در سال 93 امکان پذیر نیست . پایین آمدن نرخ تورم نه به دلیل سیاست های دولت بلکه بواسطه کم شدن قدرت خرید مردم اتفاق افتاده است . این پایین آمدن تورم به علت رکود شدید است . در یک فضای حاکم بر رکود نمی توان تولید را بالا برد .

وی تاکید کرد ، ما تنها کشوری که طی 40 سال گذشته تورم دورقمی داشته ایم در این شرایط نمی توان به تولید امیدوار بود .

وی با اشاره با هدفمند نبودن قانون هدفمندی یارانه ها گفت : با 135 میلیارد تومانی که تا کنون بین مردم به عنوان یارانه توزیع شده است می توانستیم 27 هزار کارخانه 300 نفری احداث کنیم . و باری هشتصد هزار نفر اشتغال ایجاد کنیم .

وی اظهار کرد این شیوه توزیع یارانه ها تنها برای رای جمع کردن است حال می خواهد دولت احمدی نژاد مجری آن باشد یا روحانی .

این سیستمی هم که الان برای ثبت نام یارانه ها وجود دارد ناکارآمد بوده و تنها هدر رفت سرمایه ملی است . ما دوباره باید مقدار زیادی سرمایه بین مردم بدون هدف پخش کنیم .

محمد مروج حسینی در ادامه با تاکید برتوانایی بالای این صنعت برای اشتغالزایی گفت ، صنعت باید رو به توسعه باشد و برای این کار نیاز به سرمایه گذار داریم که هم اکنون نه تنها در صنعت نساجی بلکه در مابقی صنایه نیز سرمایه گذار نداریم . . ما هم اکنون چشم به دولت تدبیر و امید بسته ایم . ما به این دولت امید داریم و منتظر تدبیرش هستیم .

وی در پایان تاکید کردند : به هر حال ما به دولت کنونی امیدواریم . این آرامشی که در چند ماهه اخیر بوجود آمده بسیار امیدوار کننده است . ما منتظریم تا تلاشها و حسن نیت های کنونی به نتیجه برسد .به هر حال خرابکاری که در این هشت سال اتفاق افتاده است را نمی توان ظرف چند ماه درست کرد . ما فکر می کنیم 2 تا 3 سال وقت لازم است تا شرایط را به ده سال پیش بازگردانیم .

گفتنی است مروج حسینی در این گفت و گو تاریخ صنعت نساجی را به اختصار توضیح داد و وضعیت این صنعت را چنین تشریح کرد : غیر از واحدهایی که در زمان پهلوی اول به صورت دولتی در ایران تاسیس شده اند ، مابقی واحدهای نساجی کشور خصوصی هستند .

واحدهای دولتی به دلایل مختلف یک به یک در حال تعطیلی اند . حدود 70 واحد تحت حمایت دولت مشغول به کار هستند که فرجام آنها نیز تعطیلی خواهد بود . شاید برخی از آنها هنوز به طور کامل تعطیل نشده باشند اما عملاً کار جدی انجام نمی دهند . وی در ادامه با حمایت از بخش خصوصی گفت : بیش از هفت هزار واحد فعال داریم که بیش از 300 هزار نفر در آن واحدها کار می کنند .

به ویژه در دو سال گذشته که دو سال بحرانی در کشور بوده است ، صنعت نساجی چیزی حدود یک میلیارد دلار صادرات داشته که عدد قابل توجهی در اقتصاد ایران محسوب می شود . حتی این صادرات بیشتر از صادرات خودروسازان بوده است . خودروسازانی که تا این اندازه مورد حمایت دولت قرار گرفته اند . . وی در پایان با توجه به وضعیت موجود تولید پنبه در ایران گفت ، در سال 1353 در ایارن چیزی حدود 240 هزار تن پنبه تولید می کردیم که حدود 80 هزار تن را مصرف و مابقی را صادر می کردیم اما هم اکنون تنها 60 هزار تن تولید داریم که مجبوریم مابقی را وارد کنیم .

وی ادامه داد : هم اکنون صنعت نساجی به سمت الیاف های مصنوعی رفته و حدود 60 هزار تن نیاز خود را از الیاف مصنوعی از جمله بطری های آب تهیه می کند. ظرفیت این تولید تا 200 هزار تن است که متاسفانه به دلیل عدم ساماندهی این بطری ها این رقم به بیش از 60 هزار تن نرسیده است .